chapter 2 part one

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ


“ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ”



....Ειδέ κι αν έχεις φωτεινό, το σπίτι για να τη δεχθείς,
και σα φανεί, τρέξεις σ'’ αυτή κι εμπρός στα πόδια της συρθείς,
αν είναι να ‘ρθει, θε να ‘ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει.…


Κώστας Ουράνης






Δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από το ξυπνάς Σάββατο πρωί καλοκαιράκι και να απολαμβάνεις το μυρωδάτο καφεδάκι σου με θέα την παραλία της αναβύσσου.

Σας φαίνεται τέλεια η εικόνα; Αμ δε!!
“έλα τα καλά τα αγγουρακιαααααα”
“πω πω τι έχω σημερααααα”
“οοοολα με την βούλα, πρώτα δοκιμαζεις μετά πληρώνεις”
Όπως καταλάβατε κάθε Σάββατο έξω απ το σπίτι γινόταν λαϊκή, οπότε χουζούρι δεν επιτρεπόταν.

Αλλά όλα αυτά πέρασαν σε δεύτερη μοίρα όταν είδα το φακελάκι να αναβοσβήνει στο κινητό.

“καλημέρα Κώστα. Έφυγα πριν από μισή ώρα και πάω στο ραντεβού. Θα δουλεύουμε και Σάββατα η σήμερα είναι εξαίρεση; Με τον μισθό τι θα κάνω; Έχω πολύ άγχος και τρακ. Όταν ξυπνήσεις πάρε με τηλέφωνο αν μπορείς. Ευχαριστώ για όλα. Αντα.”

Αντί για την Αντα πήρα τον Βασίλη.
“έλα μπιλάκο, καλημέρα”
“καλώς τον, περιμένω την δικιά σου ρε, θάρθει ξέρεις;”
“έρχεται το κορίτσι και να μου το προσέχεις, να μην μας το πειράξουν τα ρεμάλια σου”
“κοίτα ποιος μιλάει, ο αρραβωνιάρης που είναι; πες του ότι πηδιεται γιατι από τότε που έφυγα δεν καταδέχτηκε να δει τι κάνω”
“Μάρθα Βούρτση καταντησες κι εσύ, αφού τόν ξέρεις τον Μητσάρα, το ότι δεν σε παίρνει δεν σημαίνει ότι σε ξέχασε,ρε συ κάτι άλλο σε ήθελα. Πόσο σκοπευεις να δώσεις μισθό για την θέση αυτή;”
“Πόσα θες να της δώσουμε Πασά μου;” είπε γελώντας
“ρε μαλάκα σοβαρά μιλάω, η κοπέλα έρχεται από Νίκαια, χώρια ότι είναι γαμάτη στην δουλειά της, βάλε ότι είναι και κούκλα (μέσα μου προσευχόμουν να είχα δίκιο) ,ε, χίλια διακόκια καθαρά δεν πρέπει να τα παίρνει;”
“χίλια διακόκια;” τι λες ρε; “πας καλά; χίλια τριακοκια παίρνει η πιο παλιά εδώ μέσα,καλά άσε να την δω και να είσαι σίγουρος ότι θα κάνω το καλύτερο. Άσε με τώρα γιατι έχω Ιταλία να διώξω και τρέχω. Θα σε πάρω να σου πω μετά. Οκ κώτσο;”
“έγινε ρε φίλε σε ευχαριστώ για όλα. Φιλιά”

Κοίταξα την ώρα απ το κινητό , εννέα και μιση. Πήρα τον καφέ και
βγήκα στην ταράτσα και χαζεύοντας την λαϊκή προσπάθησα να φτιάξω ένα πρόγραμμα για εκείνη την μέρα.

Σίγουρα σας έχει τύχει να θέλετε να κάψετε το κινητό σας. Καλή εφεύρεση αλλά έχω ακόμα ενδοιασμούς για την χρησιμότητα της.
Ξαφνικά άρχισε να χτυπάει λες και όλοι είχαν δώσει ραντεβού.
Πρώτα πήραν τα παιδιά, Χρήστος και Λίνα, να ρωτήσουν αν ήθελα κάτι απ την λαικη, μετά ο Μητσάκος να προτείνει να πάμε Λουτράκι το βράδυ, γιατι ειχε ξυπνήσει με φαγούρα στο χέρι και ήθελε να πάμε να τους πάρουμε. Μετά ο μπαμπάς να μου πει ότι ειχε ένα γυιό και τον έχασε από τότε που μετακόμισε Ανάβυσσο. Του υποσχέθηκα ότι θα πάω να τον δω την Δευτέρα μετά την δουλειά.
Τελευταία από την πρώτη παρτίδα τηλεφώνων το πιπίνι, η Βουλίτσα.
Όλο νάζι και σκέρτσο.
“έλα μωρό, σε ξύπνησα;'
“καλημέρα μπουμπού, όχι έχω σηκωθεί από νωρίς. Αφού τα ξέρεις λαικη και τα σχετικά, δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς. Εσύ; τι νέα;”
“ρε μωρό, πειράζει αν δεν έρθω σήμερα;”για την ακρίβεια ήταν, σημεραααααα, με το α τραβηχτό, γιατι το κάνουν αυτό δεν κατάλαβα ακόμα.
“γιατι τι έπαθες;” της είπα ενώ σκεφτόμουν το χαμένο σεξ του σαββατοκύριακου.
“να ρε συ, ήρθε έφοδο απ το χωριό η θεία μου και με είπε ότι θα κάτσει καμιά βδομάδα και μετά θα με πάρει μαζί της. Ο πατέρας μου την έστειλε γιατι λέει ότι χαζολογώ στην Αθήνα ενώ δεν έχω τίποτα να κάνω. Άσε ρε Κώστα μου έχω σκάσει.”
“τότε δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Μάζεψτα και τα λέμε Σεπτέμβρη”
“καλά ρε χαϊβάνι είσαι; Και συ μόνος σου θα αλητευεις με τον Μήτσο; έλα ρε μωροοοοο (πάλι το τράβηξε),”
“ τι έλα ρε βλαμμενο, τι μπορούμε να κάνουμε; για πες εξυπνοπουλι μου. “
“να πω ότι θα πάω διακοπές με την Σοφία την φίλη μου και να ρθω να μείνω εδώ”
Ανατρίχιασα μόνο με την σκέψη. Πάει το καλοκαίρι μου, πάνε οι διακοπές μου, πάνε τα περαστικά χελιδονακια, πάνε τα πρωινά με τους φίλους, ξαφνικά κατέρρεε το σύμπαν γύρω μου.
“και τι θα πω στον πατέρα μου που θα είναι εδώ; να σου συστήσω την νύφη σου που μάλλον είναι εγγονή σου;” ουφ, υπάρχει θεός τελικά και για μας τους εργένηδες και βοηθάει στην κατάλληλη στιγμή.
“θα ρθει εκεί ο μπαμπάς σου; αμάν ρε μωροοοοο, καλά άσε να δω τι θα κάνω και θα σε τηλεφωνήσω, γαμώτο”
“Οκ, πρόσεχε και να μου τηλεφωνείς συχνά. Έτσι μπουμπού μου;”
“καλά δεν έφυγα ακόμα, ρε μήπως θες να με ξεφορτωθεις, μηπως έχετε μπλέξει με τον Μήτσο με τίποτα ρωσσίδες της παραλίας. Ααααχ κακομοίρη μου,θα στα βγάλω τα μάτια”
Τελείωσα την επικοινωνία με το πιπίνιον και γελώντας μπήκα στο σπίτι γιατί ειχε αρχίσει ο ήλιος να γίνεται ενοχλητικός.