Μαζί με τον μονόλογο άδειασα και το πιάτο.
Ξάπλωσα αναπαυτικά στην καρέκλα και παίρνοντας την κλασική ελληνική στάση του κορεσμού, οπού μετά από ένα καλό γεύμα θυμόμαστε την πείνα του τρίτου κόσμου, άναψα ένα chesterfield. Τσιγάρο που κάπνιζα ανελλιπώς απ τα φοιτητικά μου χρόνια.
“Πασσακα μου, φύσηξα τον καπνό κάνοντας μια παύση θέλοντας να δημιουργήσω ατμόσφαιρα, ποτέ δεν ξέρεις πότε το κοντό και ροζ παχουλοκομψό ανθρωπάκι θα σε χτυπήσει με το βέλος του. Και ποτέ δεν ξέρεις με ποια μορφή. Μπορεί να είναι πιπίνιον, μπορεί νάναι καμία τριαντάρα ελαφρώς μεταχειρισμένη από δεύτερο, τρίτο χέρι και σε καλή κατάσταση, μπορεί να είναι ένας ωραίος άνδρας τύπου ΣΑΚΗΣ, και να σε οδηγήσει σε αλλαγή σεξουαλικής κατεύθυνσης, ποτέ δεν ξέρεις άλλα πάντα πρέπει να είσαι έτοιμος,γιαυτό πάω να κάνω ένα μπανάκι και επανέρχομαι δριμύτερος.” του είπα γελώντας και έκανα να σηκωθώ από την καρέκλα μου.
Άρπαξε αμέσως την πετσέτα που είχε στον ώμο του και την χτύπησε πάνω στο τραπέζι σε στυλ Ζήκος,. “κάτσε λίγο ακόμα και πας σε λίγο, σε θέλω και κάτι άλλο”.
Σαν να έπιασε το μάτι μου ένα νεύμα παρακίνησις της Λίνας προς τον Χρήστο, κάτι σαν “πες του το τώρα” μου φάνηκε και τελικά δεν είχα άδικο.
“ρε φίλε θέλω να σου ζητήσω μία χάρη αν μπορείς”
“καλά χαζός είσαι;” του απάντησα θιγμένος “τι τρέχει, τι πρόβλημα έχουμε, και σοβάρεψες έτσι; με αφήνεις τόση ώρα και λέω μαλακίες και δεν μιλάς; έλα πες τα στον θείο κωτσο.”
“δεν θα το έλεγα πρόβλημα , αλλά....να μωρέ σου έχω μιλήσει για την ξαδέρφη μου την Ελένη;”
“όχι τι παίζει; προξενιό μου κάνετε τώρα” ρώτησα γελώντας για να ελαφρύνω λιγάκι την ατμόσφαιρα.
Η ώρα εν τω μεταξύ ειχε περάσει και οι πελάτες είχαν αρχίσει να έρχονται. Ο Χρήστος χρειάστηκε να πάει στον πάγκο του και η Λίνα πήρε θέση και ανέλαβε να συνεχίσει. Το γεγονός είναι πως ενώ με τον Χρήστο μιλάγαμε σαν δυο καλοί φίλοι, με την Λίνα μιλάγαμε σαν αδέρφια, οπότε ήταν φυσιολογικό όταν ήρθε και έκατσε κοντά μου να την ρωτήσω πιο ανοικτά.
“Καλά μωρή χαζή είσαι; τι τρέχει και γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο όλη μέρα αν είναι κάτι επείγον;”
1 σχόλιο:
...και αναφορά στην αγαπημένη σου ταινία...κλασική κίνηση συγγραφέα η μνημόνευση αγαπημένων πραγμάτων (ταινιών,βιβλίων,αρωμάτων..κλπ)ή και προορισμών...
Δημοσίευση σχολίου