partoalliosthabreis

«Άσχημα τα ακόλουθα νέα κυρίες και κύριοι, το πετρέλαιο συνεχίζει να καλπάζει αγγίζοντας τα 248 δολάρια το βαρέλι».

Είναι μια πρόταση που δεν μπαίνει στο δίλλημα εάν ποτέ θα εκφωνηθεί σε δελτίο ειδήσεων , αλλά πότε θα γίνει αυτό.

Και κατόπιν τι;

Αυτό ερχόμαστε να εξετάσουμε και θα ήθελα να δώσω την δική μου εκτίμηση.

Θα επειχηρησω να δώσω μια άλλη προσέγγιση στα αποτελέσματα της τρελής κούρσας της τιμής του πετρελαίου , εξετάζοντας την κάθε ήπειρο ξεχωριστά.

Η αυξημένη τιμή θα οδηγήσει σε πλήρη ανάσχεση τις βιομηχανίες αυτοκινήτων στις ΗΠΑ.

Ως γνωστό η αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία αρεσκεται σε μεγάλου κυβισμού και ενεργοβορα αυτοκίνητα. Η στροφή πλέον σε μικρά και οικονομικά αυτοκίνητα θεωρείται δεδομένη. Κατάσταση που θα οδηγήσει στον περιορισμό της παραγωγής και την απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας.

Το ντόμινο, σε σχέση με τους μειωμένους ρυθμούς ανάπτυξης που είναι φυσικό επακόλουθο ,συνεχίζεται με την διόγκωση των παρακάτω οικονομικών παραμέτρων: α) Δείκτης ανεργίας β) Μείωση του ΑΕΠ γ) υποτίμηση του δολαρίου σε σχέση με το euro και το γιεν δ) αύξηση του ήδη αρνητικού ισοζυγίου εξαγωγών- εισαγωγών και άλλα πολλά που θα εξετάσουμε παρακάτω.

Τα κοινωνικά προβλήματα τώρα, που σίγουρα είναι αυτά που αγγίζουν έναν λαό: αύξηση των πλειστηριασμών, αύξηση των αστέγων, αύξηση της εγκληματικοτητας, μειωση της αγοραστικής δύναμης του καταναλωτή, και κάτι που ο αμερικανικός λαός ποτέ δεν φανταζόταν η δεν τον είχαν αφήσει ότι μπορεί ποτέ να συμβεί, την χρήση κουπονιών για αγορά βενζίνης και αγαθών πρώτης ανάγκης.

ΜΗΠΩΣ ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ; ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ; Θα επανέλθουμε σε αυτό αργότερα.

Πάμε τώρα στα δικά μας χωράφια, τις ΗΠΕ (ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΕΥΡΩΠΗΣ) , όπως μου αρέσει να αποκαλώ την ευρωπαϊκή ένωση. Τι έχουμε εδώ; Το καλύτερο παράδειγμα συνομοσπονδίας κρατών με τις μεγαλύτερες ανισότητες αλλά και μια γερή οικονομία που όμως βασίζεται σε έναν αδύναμο κρίκο. Την βιομηχανία της και την άμεση εξάρτηση της από το πετρέλαιο.

Σαν ΗΠΕ έχουμε να παρουσιάσουμε σαφώς καλύτερα οικονομικά στοιχεία από τις ΗΠΑ, πράγμα που εξηγεί και την υπεροχή του euro έναντι του δολαρίου.

Αλλά έχουμε ένα συνονθύλευμα από διαφορετικούς λαούς με μη προβλέψιμες αντιδράσεις.

Έχουμε σίγουρα αυξημένη οικολογική συνείδηση σε σχέση με τους Αμερικανούς, είμαστε (έτσι λέμε) πιο ανθρώπινοι ,αλλά είμαστε ΠΟΛΛΟΙ. Και πρέπει να φάμε, και έχουμε αφήσει τις καλλιέργειες και το έχουμε ρίξει στα ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ. Λέξεις όπως ΒΙΟΝΤΗΖΕΛ, και διάφορες συναφείς που δεν υπήρχαν έχουν αρχίσει και κυριαρχούν στην ζωή και στο μυαλό των επιχειρηματιών και ιδιοκτητών μεγάλων αγροτικών εκτάσεων.

Η συνέχιση της τρελής ανοδικής κούρσας της τιμής του πετρελαίου θα οδηγήσει αξιωματικά, σε αύξηση των επιτοκίων σε πληθωριστικές πιέσεις και ανάγκη περαιτέρω ελέγχου της ΔΙΑΘΕΣΗΣ των καυσίμων.

Η Ευρώπη δεν έχει ακόμα την δυνατότητα να απαγκιστρωθεί σε μεγάλο βαθμό από το πετρέλαιο με την χρήση βιοκαυσιμων, άρα για να ανταπεξέλθει θα πρέπει να προβεί σε ορισμό της ετησίας κατά κεφαλή κατανάλωσης πετρελαίου. Κίνηση που θα οδηγήσει σε χρήση ΚΟΥΠΟΝΙΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ.

ΜΗΠΩΣ ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ; ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ; Θα επανέλθουμε σε αυτό αργότερα

Οι κοινωνικές επιπτώσεις στη Ευρώπη θα είναι δέκα φορές πιο επώδυνες από τις αντίστοιχες της Αμερικής.

Χώρες όπως η Ελλάδα, που είναι χωρίς βαριά βιομηχανία θα υποφέρουν τα μέγιστα καθώς ο τουρισμός (που είναι η πρώτη πηγή εισοδήματος) θα αγγίξει πτωτικά ποσοστά που θα παραπέμπουν δεκαετίες πίσω. ανεργία, εγκληματικότητα, μετανάστευση και ρατσισμός θα είναι τα φρούτα που θα ευδοκιμήσουν. Λαοί με αυξημένο βοιωτικό επίπεδο όπως οι Σουηδοί οι Δανοί και οι Γάλλοι θα αναγκαστούν να αλλάξουν τρόπο ζωης γιατί η βιομηχανική παραγωγή τους θα παράγει πλέον πανάκριβα προϊόντα.

Και τώρα ακολουθώντας τον χάρτη ανάποδα από δύση προς ανατολή πάμε σε δυο μεγάλους ρυθμιστές του μέλλοντος. Ινδία και Κίνα. Δυο χώρες με ένα κοινό πρόβλημα. Τον υπερπληθυσμό. Η μεν Κίνα με τεράστιους ρυθμούς ανάπτυξης και η Ινδία που ακολουθεί αλλά με άλυτα εσωτερικά εθνικιστικά και θρησκευτικά θέματα .και οι δυο αυτές χώρες μοιάζουν σαν ένα τεράστιο σφουγγάρι που στραγγίζει τα οποία ενεργειακά αποθέματα υπάρχουν. Χωρίς δικούς τους ενεργειακούς πόρους, μαζί με την Ιαπωνία , συντηρούν μεγάλη και βαριά βιομηχανία. Απαλλαγμένες από κάθε έννοια οικολογικής συνηδεισης έχουν μπει στον ατέρμονα του καπιταλισμού και δημιουργούν κατασκευάζουν και καταναλώνουν , όπως η Αμερική και η Ευρώπη των μεταπολεμικών χρόνων.

Καιρός τώρα να δούμε και τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες.

Αραβική χερσόνησος, δηλαδή ΟΜΑΝ,ΗΝ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ,ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ,ΙΡΑΝ και ΙΡΑΚ.

Βόρειος Αφρική: Αίγυπτος, λιβυη

Κεντρική Αφρική: Νιγηρία

Και τελειώνουμε με την νότιο Αφρική

Νότιος Αμερική: Βενεζουέλα

Και βέβαια η Ρωσία.

Όλοι οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η αύξηση της τιμής δεν είναι λογική, ότι παίζονται κερδοσκοπικά παιγνίδια, οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες αυξάνουν την παραγωγή αλλά η τιμή εξακολουθεί και ανεβαίνει.

Τι τρέχει;

Ποιας σκακιέρας πιόνια είμαστε;

Ποιοι είναι οι παίκτες;

Σε ποια φάση βρίσκεται το παιγνίδι;

Οι επόμενες κινήσεις;

Μια άλλη σκέψη προσέγγισης είναι και η αφαιρετική. Δηλαδή η εξής απλή:

Ποια χώρα αγγίζει την ανεξαρτησία όσον αφορά τον μαύρο χρυσό;

Όποιος βιαστεί και πει η Σαουδική Αραβία έχασε.

Σαουδική Αραβία, Ιράκ, Κουβέιτ, και σε λίγο το Ιράν έχουν βάλει συναιτερους τους Αμερικανούς.

Αίγυπτος και Λιβύη το ίδιο.

Μήπως η Ρωσία είναι αυτή που προμηθεύει την Ευρώπη με φυσικό αέριο και πολύ γρήγορα θα αποτελεί το αντίπαλο δέος και στον εφοδιασμό πετρελαίου ;

Αν κάποιος κοιτάξει προσεκτικά τα οικονομικά στοιχεία της, θα διαπιστώσει ότι την τελευταία δεκαετία με την καθοδήγηση του ΠΟΥΤΙΝ κατάφερε αυτό που όλοι οι ηγέτες ονειρεύονται για την χώρα τους.

Να την κάνουν δυνατή και αυτόνομη.

Είναι η χώρα με τους περισσοτέρους δισεκατομμυριούχους . παρήγαγε μια γενιά αδίστακτων, έμπειρων ,πανέξυπνων, και δυκτιομενων ανθρώπων που έχουν κατορθώσει να εισβάλουν στις οικονομίες των χωρών της ενωμένης Ευρώπης και όχι μόνο.

Και αν λάβουμε υπόψη και το όνομα ΠΟΥΤΙΝ ποιος εγγυάται ότι όλα αυτά δεν είναι μέρος ενός άρτια ενορχηστρωμένου σχεδίου.

Και ποιο να είναι άραγε αυτό το σχέδιο;