Φεγγάρι απόψε μού ‘παιξες παιχνίδι,
απόκαμες κι απόμεινες μισό,
κατάστρεψες της νύχτας το στολίδι
σα δώρο που_υποσχέθηκα, χρυσό.
Απόψε σ’ είχα τάξει στη χαρά μου
το φως σου να γευτεί το μαγικό
κι εμπρός σου να της πω τα όνειρά μου
στο τέλειο της γαλήνης σκηνικό.
Και ήθελα πολύ να εξυμνήσω
στους πόθους την τρανή σου προσφορά
και κάτω απ’ τη ματιά σου να φιλήσω
το ταίρι μου για πρώτη μου φορά..
Μου πήρες το δικαίωμα να νιώσω
του έρωτα την γνήσια χαρά
στο λάγνο το ρομάντζο σου να λιώσω
και να ‘λθω στο πλευρό σου τρυφερά.
Και μ’ άφησες το βλέμμα να γλιστράω
στο μαύρο της τροχιάς σου ωκεανούς
τους φίλους σου μυριάδες να μετράω
στ’ αστέρια, που φανήκαν, τ’ ουρανού.
